علل و عوامل اعتياد و علاج آن
چهارشنبه ۲۵ دى ۱۳۹۲
الف) فردي[1]
ـ رسيدن به لذت بسيار و خوشگذراني
ـ وجود مشكلات شخصي يا خانوادگي و يا فساد خانوادگي
ـ اختلالات رواني كه خود در مواردي تحريك كننده و جهت دهنده به اعتيادند.
ـ ناسازگاري شخصيت؛ شكست در اهداف مورد نظر
ـ كم گرفتن اثر مواد مخدر كه خود ناشي از جهل است.
ـ احساس بي پناهي به ويژه در جنبه ي معنويت و اخلاق و بي هدفي يا فقدان معنويت
ب) مسائل اجتماعي
ـ وجود فقر مادي كه هم سبب به راه انداختن فرد براي كسب پول مي شود(فروش مواد) و هم راهي براي فرار از واقعيت.
ـ مسأله ي بيكاري و همنشيني با معتادها.
ـ وجود نابرابري اقتصادي و تبعيضات كه فرد ناتوان را به فرار از واقعيت سوق مي دهد.
ـ در دسترس بودن مواد كه گاهي ريشه و انگيزه ي سياسي دارد.
ـ عدم قبول ارزش هاي اجتماعي كه گاه ناشي از تنزل اخلاق است.
ـ پذيرفته نشدن در ميان جمع و مقبوليت اجتماعي به خاطر تمايل به همرنگي با ديگران
ـ سوء تربيت به صورت هاي بي توجهي به فرد، و دادن آزادي هاي افراطي به فرد.[2]
علاج اعتياد:
مي توان با آگاهي دادن به مفاسد اعتياد، گسترش اماكن تفريحي سالم، كنترل فرزندان از معاشرت با افراد ناشناخته و نامطلوب، ممنوع ساختن استعمال دخانيات در فضاي آموزشي، ايجاد پناهگاه فكري بر جوانان تا حدودي از اعتياد جلوگيري كرد.
هر چند استعمال مواد مخدّر مضر و سم مهلك است. و انسان هاي عاقل با يك تصميم مي توانند آن را ترك نمايند ولي در شرايط عادي ترك عادت اگر محال نباشد. بسيار دشوار است، زيرا اين بيماري در افكار و روان معتاد اثر مي گذارد عوامل زير در ترك اعتياد مي تواند مؤثر باشد.[3]
ـ تصميم بر ترك آن با اراده ي شكست ناپذير
ـ جايگزين كردن عادت خوب به جاي اعتياد به هنگام نياز
ـ اجتناب از دوستان معتاد
ـ استفاده از فضاهاي باز، ورزش و مسافرت
ـ آگاهي دادن به توده ها به صورت مدون در راديو و تلويزيون.