نشانه هاي اخلاص و شرك
دوشنبه ۱۶ دى ۱۳۹۲
نشانه هاى اخلاص
1- نداشتن انتظار تشكّر
قرآن الگوى اخلاص را كسانى مى داند كه بعد از آنكه غذاى مورد نياز خود را آن هم به هنگام افطار و در شب هاى پى درپى به محرومان جامعه (يتيمان، اسيران و...) دادند، گفتند: ما از شما نه انتظار جزا و پاداش داريم و نه توقّع مدح و تشكّر.[1] بنابراين، اگر شخصى در برابر عملى كه انجام مى دهد از مردم انتظار تعريف داشته باشد و اگر كسى از كار او تشكّر نكرد پشيمان شود، اخلاص ندارد و لازم است در نيّت خود تجديد نظر كند.
2- مصونيّت از طوفان غرائز
نشانه ديگر اخلاص اين است كه عواطف و غرائز شخصى، در حركت انسان اثر نكند. اميرمؤمنان على(عليه السلام) هنگامى كه در جنگ، دشمن را بر خاك افكند تا او را به قتل برساند، دشمن به روى امام آب دهان پرتاب كرد. حضرت عصبانى شد و به همين دليل صبر كرد تا حالت طبيعى خود را به دست آورد، سپس دشمن را كشت و فرمود: صبر من به خاطر آن بود كه در انجام فرمان خدا، عواطف و غرائز شخصى و عصبانيّتى را كه به خاطر توهين به من دست داده بود، دخالت ندهم.
3- پشيمان نشدن
انسان با اخلاص از كارش پشيمان نمى شود، گرچه به هدفش نرسد و هيچ گاه احساس ناكامى نمى كند، زيرا هر كارى كه انجام مى دهد براى خداست و اجر او محفوظ است، بنابراين، كارى به شكست و پيروزى ندارد و عقده اى نمى شود، زيرا ريشه تمام عقده ها ناكامى است و انسان با اخلاص هرگز ناكام نيست، چون كام خود را از رضاى خدا و مقبول شدن نزد او مى گيرد و با خيال راحت زندگى مى كند.
1- نداشتن انتظار تشكّر
قرآن الگوى اخلاص را كسانى مى داند كه بعد از آنكه غذاى مورد نياز خود را آن هم به هنگام افطار و در شب هاى پى درپى به محرومان جامعه (يتيمان، اسيران و...) دادند، گفتند: ما از شما نه انتظار جزا و پاداش داريم و نه توقّع مدح و تشكّر.[1] بنابراين، اگر شخصى در برابر عملى كه انجام مى دهد از مردم انتظار تعريف داشته باشد و اگر كسى از كار او تشكّر نكرد پشيمان شود، اخلاص ندارد و لازم است در نيّت خود تجديد نظر كند.
2- مصونيّت از طوفان غرائز
نشانه ديگر اخلاص اين است كه عواطف و غرائز شخصى، در حركت انسان اثر نكند. اميرمؤمنان على(عليه السلام) هنگامى كه در جنگ، دشمن را بر خاك افكند تا او را به قتل برساند، دشمن به روى امام آب دهان پرتاب كرد. حضرت عصبانى شد و به همين دليل صبر كرد تا حالت طبيعى خود را به دست آورد، سپس دشمن را كشت و فرمود: صبر من به خاطر آن بود كه در انجام فرمان خدا، عواطف و غرائز شخصى و عصبانيّتى را كه به خاطر توهين به من دست داده بود، دخالت ندهم.
3- پشيمان نشدن
انسان با اخلاص از كارش پشيمان نمى شود، گرچه به هدفش نرسد و هيچ گاه احساس ناكامى نمى كند، زيرا هر كارى كه انجام مى دهد براى خداست و اجر او محفوظ است، بنابراين، كارى به شكست و پيروزى ندارد و عقده اى نمى شود، زيرا ريشه تمام عقده ها ناكامى است و انسان با اخلاص هرگز ناكام نيست، چون كام خود را از رضاى خدا و مقبول شدن نزد او مى گيرد و با خيال راحت زندگى مى كند.
نشانه هاى شرك
1 - ايراد گرفتن به قانون خدا و ولىّ او. قرآن مى فرمايد: (اَفَكُلَّما جاءَكم رسولٌ بما لا تهوى انفسكم استكبرتم)[2] آنها قانونى را مى خواستند كه مطابق ميل آنان باشد و اين نفس پرستى است. اعتراض مى كردند كه مثلاً: (لِمَ كتبتَ علينا القِتال)[3] چرا به ما دستور جنگ و جهاد دادى! و در برابر غذاى آسمانى مى گفتند: (لن نصبر على طعام واحد)[4] ما با يك غذا نمى سازيم. و هنگامى كه خدا مثَلى مى زد، اعتراض مى كردند اين چه مثالى است كه خداوند مى زند و سؤال مى كردند: (ماذا اراد اللّه بهذا مثلا)[5] خداوند چه اراده اى از اين مثال زدن ها دارد.
2 - طاغوت زدگى. طاغوت، كسى است كه در برابر خداوند ايستاده است. فرمانبردارى از طاغوت شرك است.
1 - ايراد گرفتن به قانون خدا و ولىّ او. قرآن مى فرمايد: (اَفَكُلَّما جاءَكم رسولٌ بما لا تهوى انفسكم استكبرتم)[2] آنها قانونى را مى خواستند كه مطابق ميل آنان باشد و اين نفس پرستى است. اعتراض مى كردند كه مثلاً: (لِمَ كتبتَ علينا القِتال)[3] چرا به ما دستور جنگ و جهاد دادى! و در برابر غذاى آسمانى مى گفتند: (لن نصبر على طعام واحد)[4] ما با يك غذا نمى سازيم. و هنگامى كه خدا مثَلى مى زد، اعتراض مى كردند اين چه مثالى است كه خداوند مى زند و سؤال مى كردند: (ماذا اراد اللّه بهذا مثلا)[5] خداوند چه اراده اى از اين مثال زدن ها دارد.
2 - طاغوت زدگى. طاغوت، كسى است كه در برابر خداوند ايستاده است. فرمانبردارى از طاغوت شرك است.
3 - برترى دادن غير خدا. قرآن مى فرمايد: (قل ان كان اباؤ كم و ابناؤ كم احب اليكم من اللّه...)[6] اگر انسان پدر و مادر، همسر و فرزند و خويشان خود را بيشتر از خدا دوست بدارد، اين شرك است.
حزب پرستى، خط پرستى و باند پرستى شرك است. بعضى از تعصّبات، و طرفدارى ها كه جنبه غير منطقى دارد ريشه در شرك دارد. البتّه صلابت، قاطعيّت و استوارى در راه حقّ و دفاع از آن با تعصّب جاهلى و ناآگاهانه تفاوت دارد.
حزب پرستى، خط پرستى و باند پرستى شرك است. بعضى از تعصّبات، و طرفدارى ها كه جنبه غير منطقى دارد ريشه در شرك دارد. البتّه صلابت، قاطعيّت و استوارى در راه حقّ و دفاع از آن با تعصّب جاهلى و ناآگاهانه تفاوت دارد.